Op een warme zomerdag in Bagdad dansten de zonnestralen speels door de bomen en schilderden felgekleurde patronen op de straten. Ondanks de ontberingen van het leven bloeiden de stad en haar inwoners in de verzengende hitte van de zomer. Jasmine vond een rustig plekje onder een oude eik en sloeg haar schetsboek open. Ze begon te schilderen, geïnspireerd door de levendige kleuren om haar heen.
Aya stopte haar mooiste kunstwerk in haar tas en vertrok, vastbesloten om de wereld te ontdekken. Ze reisde van stad naar stad, deelde haar kunst en ontmoette andere kunstenaars. De tas, een geschenk van haar ouders, werd een symbool van haar reis en groei. Het droeg niet alleen haar kunstwerken, maar ook haar dromen en hoop. Aya ontdekte dat dromen, ongeacht je achtergrond, je altijd naar nieuwe hoogten kunnen brengen.