Mijn werk is een constante zoektocht om innerlijke impressies en energieën in een beeld weer te geven.

Het proberen verbeelden van natuurlijke fenomenen die inherent zijn aan de mens.

Eerlijkheid, vrijheid, een zoektocht naar een vorm van rust, een natuurkracht. Ik zie mijn schilderijen als natuurlijke landschappen,  zonder beeldend een directe betrekking te hebben op een fysiek natuurlandschap.

Waarover ik spreek valt niet meteen te benoemen met een woord. Het is iets abstract, een aanvullen, een ervaring, een instinct, een idee, een drang of een sensibiliteit.
Waarover ik spreek bevat al deze woorden, maar geen van deze drukt volledig uit wat het is.

Het schilderij is het beeld dat ik van een idee probeer weer te geven. Dat idee vertegenwoordigt een soort ontastbare natuur. Het schilderij maakt een landschap diep binnen het menselijke lichaam tastbaar. Dit tastbaar maken is van belang. Naast het vinden van het ongrijpbare, ontastbare iets moeten we het tastbaar en materieel maken om er vat op te krijgen.

Het gebruik van texturen in mijn werk dient om uit deze innerlijke wereld en het schildersdoek te treden en terug te grijpen naar de materialiteit van het zijn.