Elke Vlaming lijkt te dromen van een huisje en een tuintje, een eigen plekje van schoonheid en bezinning.   Dit verlangen creëert (nog steeds) nieuwbouwwijken en vernietigt derhalve de weinige open ruimte die we nog hebben.  De almaar kleinere percelen worden afgebakend door omheiningen die anderen buiten houden.  In die Vlaamse droom, vanuit de living met zicht op de haag, zag ik dit liefelijk tafereel.  Ik vergat alle lelijkheid, want ik zag dat de natuur haar plaats opeist, ondanks alle omslotenheid en ondanks het oorverdovend lawaai die het verkeer met zich meebrengt.  Want het is nog steeds de auto die ons naar die tuinen van Eden zal brengen...

Dit stukje is een fragment van een lange film die ik wil tonen op een beeldscherm als een hedendaags schilderij.  De audio-opname verdient alle aandacht, want daar kan je horen dat een 'besloten hof' een illusie is.

Ps het is onmogelijk om de youtubelink te uploaden, daarom onderstaande screenshot, ziehier de link naar you tube: https://youtu.be/bSQXy-IpETY