Met alles wat lijnen, vlekken, krassen en vegen maakt probeer ik al twijfelend, aftastend en zoekend mezelf terug te vinden. Door de beweging, het ritme, de dans en de muziek diep in mij, in beeldende (schrijf-)taal om te zetten voel ik mijn diepste emoties. Het proces is minstens even belangrijk als het eindresultaat. Ik schilder en teken ritmisch. Een lijn kan het ene moment hard krassend en schurend op een blad terechtkomen, vol agressie, frustratie en kracht. Een volgend werk kan heel rustig, fragiel, ingetogen of twijfelend op de drager terechtkomen. De bewegingen die ik daarbij maak komen uit mijn diepste Zijn. Wat je ziet, ben ik.

Muziek, literatuur, dans en beeldende kunst zijn sterk met elkaar verbonden. Misschien durf ik ooit wel eens een performance aan, waarin ik dit duidelijk kan maken. Voorlopig werk ik nog op klein formaat maar stilaan wil ik groter gaan werken. Om nog meer die beweging en dat ritme te kunnen voelen. Bijna al dansend tekenen en schilderen. Heel fijn vind ik het ook wanneer ik tijdens het proces de geluiden kan opvangen van stiften, krassende pennen, droge houtskool, spattende verf of inkt op papier. De geuren die daarmee gepaard gaan maken ook deel uit van het geheel.