"...Het is een menselijk trekje dat we graag over onze talenten spreken. We stellen ze maar wat graag tentoon. Zoals een boom zijn takken weids in de wind laat wiegen. Tonen aan anderen wat we allemaal kunnen, wat we al allemaal bereikt hebben, daar voelen we ons goed bij. Daar is op zich niets mis mee. Maar in elk van ons schuilt een Icarus (“Icarus”). Het kan nooit hoog, ver genoeg zijn. In de politiek, in de sport, in de kunstwereld, waar dan ook, worden limieten overschreden om toch maar op de bovenste trapje te staan. En dan komt onvermijdelijk de val..."