Een onderzoek naar de psychologische huid, naar de grens tussen binnen en buiten.

Onze huid is een grens. Een dunne scheidingslijn tussen de buitenwereld en je innerlijke zelf.

In “Thin Skin” gebruik ik papier en het tekenen daarop als symbool voor het afbakenen van grenzen, voor het zoeken naar bescherming tegen teveel prikkels uit de buitenwereld. Omdat de huid een dunne grens is, werk ik vooral op en mét flinterdun papier. Dat is tegelijk kwetsbaar en beschermend, het is zowel niet te vatten als tastbaar. Papier beroeren met materiaal is een heel zintuiglijke ervaring, net als het aanraken van een huid.

"Thin Skin" is dansen op het slappe koord: een artistieke aanraking van de buitenwereld door een vel papier heen.