‘Dit kindergezicht is zo zacht, teer, mild melancholisch, in zichzelf gekeerd. Het raakt me. Het palet van het schilderij is ijl, romig, verbleekt; een combinatie van vaal gekleurde, melkachtige witte en grijze tonen, met alleen een stipje kleur aan de lipjes. Het heeft de atmosferische verdichting van een droom, of het niemandsland tussen waken en slapen.’