vervaldatum praetorium

vervaldatum praetorium

Voor deze reeks werken monteert sabine oosterlynck etiketten in een natuurlijke omgeving: op de bladeren van bomen of op de takken van diezelfde bomen die in de herfst hun bladeren zijn verloren. Op de etiketten is steeds weer dezelfde datum geprint: een gedeeld moment, gedragen door verschillende entiteiten, verschillende individuen. Ze manipuleert met vervaldatum het uitzicht en transformeert wat vertrouwd is. Maar ze wijst ons als dusdanig des te meer op wat ons zo vanzelfsprekend omringt.

Enerzijds bevraagt sabine oosterlynck met deze interventies onze omgang met de natuur. Hoe we haar, door ons gedrag en onze gewoontes, steeds verder sturen naar haar eindigheid. Ze wijst ons op de noodzaak van zorg, op de urgentie van aan ander beleid. We zijn op een moment beland waarop het anders moet. Het is tijd voor een nieuw begin.

Anderzijds verwijzen de etiketten naar de manier waarop we – gestuurd door ons consumptiepatroon en de aangeprate noodzaak steeds meer en sneller te verbruiken – de dingen afbakenen in de tijd, hun houdbaarheid vooraf bepalen. De werken problematiseren onze verhouding tot de cyclus van de dingen en hoe we die manipuleren in het voordeel van een maatschappelijk systeem dat nochtans niet altijd het beste met ons voorheeft. De etiketten worden live gemonteerd. Zo wordt ook hier de handeling van het etiketteren een onderdeel van de betekenis van het beeld.  Het manuele en tijdrovende karakter van de actie problematiseert de pragmatiek van onze tijdsindeling, bevraagt de rigiditeit van het schema waarmee we onze dagen inrichten, aangestuurd door de zogenaamde efficiëntie en utiliteiteit. foto: Isabel Devos

2014-2018
variabele dimensies
sabine oosterlynck

sabine oosterlynck

Suggesties

sabine oosterlynck
sabine oosterlynck
sabine oosterlynck
sabine oosterlynck
sabine oosterlynck
sabine oosterlynck
sabine oosterlynck