In mijn schilderij heb ik geprobeerd om de sfeer en lichtval van Rembrandt op het doek te krijgen. Dit heb ik gedaan door een zelfportret te schilderen. Een zelfportret die gevoelig van karakter is , die je aan het denken zet en waarmee je kunt identificeren, zoals in de meeste portretten van Rembrandt ook het geval is. In de meeste portretten van Rembrandt hebben ook een bepaalde stemming , uitstraling en zeggingskracht die erg opvalt en meteen je aandacht trekt. Ook hierbij spelen licht , donker , schaduw en sterke contrasten een belangrijke rol die ik ook heb toegepast inmijn schilderij. Door laag op laag met acryl te werken heb ik geprobeerd om dieper in de verborgen wereld van gedachtes en gevoelens te duiken en te zinken.

Behalve het portret zelf heb ik ook nagedacht over de omgeving waar het zelfportret bevind om de ingetogenheid van het portret , de visuele ervaring van stilte , rust , emoties en de gezichtsuitdrukking te versterken en tot uitdrukking te brengen. In een tempel, om het warme licht , texturen en structuren te vangen en op een magische wijze een eenheid te creëren waar je geboeid blijft, nieuwe dingen wilt ontdekken , onderzoeken en waarnemen.