Met het werk Springblok trek ik de relatie tussen vorm en materie van een kubus zover mogelijk uit elkaar. Door de kubus tot een stuiterend object te fabriceren wordt zijn betekenis als ultiem organisatorisch en ordenend instrument compleet doorboord. In plaats van een stabiele vorm die voorspelbaar is, wordt ze chaotisch en onbetrouwbaar. De botsblok zoekt zijn eigen weg en schept een nieuwe zin die de verwachtingen van de toeschouwer tart.