En op sommige momenten is er meer splinter dan ik te zien. Dan zijn mijn splinters deel van een bos waar ik ook elke koude tak van de pijnbomen in me voel. Ze zijn waar ze thuis horen. Niemand ziet of hoort me, want ik ben te zwak om te roepen en te splinter om te zien. 

En daar moet ik dan even zijn, zoals het hoort.