De installatie herbergt het vormgeven en sculpturen van onzichtbare architectuur en nodigt de toeschouwer uit tot ervaren, beleven en herpositioneren van bewogen ervaringen in een verstillende omgeving.

 De doeken zijn weergaven van plattegronden van gekende sacrale gebouwen ooit geteisterd door brand, zoals bv Notre-Dâme in Parijs, het Pantheon in Rome, de tempel van Efese enz.

In deze context kunnen we het grote verlies aan kunst en de vernietiging van het momument betreuren, maar niet getreurd om het verlies van het sacrale: want dat is er nog steeds.

Het betreft hier dus een installatie in een bedding van Phoenix-energie: Het werk herbergt het concept van een spirituele entiteit die symbool staat voor de cycli van leven, dood en wedergeboorte.

Een opeenvolging van drie prints van achtereenvolgens Orion, Sirius en de Pleiaden hangen tussen de andere doeken in.

De Egyptenaren beschouwden Orion en Sirius als het huis van Isis en Osiris, elke farao wou zijn ziel na de dood naar Orion en Sirius terug laten keren. (De piramides van Gizeh werden trouwens in een strikte lijn gebouwd die overeenkwam met die sterren.)

In relatie tot de oude bestaande structuren van schildersdoek vormen ze een tijdloos geheel dat Tijd en Ruimte overschrijdt.

De uitvoering komt tot stand met medewerking van de firma Chris Pype Licht.

Boven elk doek komt een LED-module van 1 watt in verschillende tinten wit (2700K tot 5000K)

Een draad loopt op poëtische wijze kronkelt langs elke armatuur naar beneden.

Alle leidingen komen samen in een centraal punt met de dimbare drivers en de DMX-sturing

Een programmeerbare controler stuurt de Led-lampjes aan in een loop.

De loop zorgt voor een zacht verloop in de installatie zoals het gefonkel van sterren

De installatie wordt best aangesloten op het elektriciteitsnet monofase 230 volt

Totaalverbruik is minder dan 100watt