De natuur is constant in een ritme van beweging, elk aspect van deze beweging draagt schoonheid in zich. Groei en vergankelijkheid, twee uitersten, creëeren een eindeloze spanning tussen kracht en kwetsbaarheid. Moeten we deze deelbewegingen chronologisch bekijken of kunnen ze naast elkaar bestaan. Vergankelijkheid wist langzaam de geschiedenis van de groei, maar zorgt eveneens voor een voedzame bodem om een nieuwe toekomst te verzekeren, een dialoog tussen eindigheid en oneindigheid. (Foto: atelterzicht werk)