Als verbeeldend cartograaf ga ik graag op zoek naar de verhouding tussen mens en ruimte. Voor dit werk liet ik me inspireren door de tuin van mijn schoonouders en die van hun buren.

Stuk voor stuk afgebakende en gesloten percelen met hoge hagen, metalen hekken, kiezelsteentjes, afgelijnde paadjes en tuintjes in een afgemeten architecturale vormentaal. 

In dit werk zijn deze tuintjes aan elkaar geborduurd als een lint van bebouwing op een gekleurd doek.