Materialen kunnen door het verstrijken van de tijd van uitzicht veranderen waardoor ze een heel andere gevoelswaarde krijgen. Zo is metaal dat aangetast is door corrosie anders dan het robuuste object dat het eerst was. Textiel kan weelderig of luxueus zijn, maar ook tot op de draad versleten.

Dit werk bestaat uit 2 "dozen" waarin telkens een stukje kant aan een ander materiaal  is gekoppeld. Geroest ijzer ligt naast een stukje kant en heeft een picot-rand gekregen, eigen aan oude kantjes. Het geraamte van een blad dat eruit ziet als een fijn, fragiel kantwerkje, heeft een gekloste picot-rand gekregen en is gecombineerd met een stuk leder, een dierlijk product dat, net zoals een blad een nerfstructuur heeft, en zo ook weer verwijst naar het lijnenspel in kant.

De essentie van al mijn werken zit vervat in dit werk. Kant als metafoor voor vergankelijkheid en de fragiliteit die daarmee samenhangt.