Het thema van deze serie is de banaliteit van voedsel in de westerse wereld. Voedsel is voor velen een noodzaak, maar voor anderen een decadent gebeuren. De stillevens tonen speelgoed dat is ontworpen om op voedsel te lijken: onrealistisch van vorm en kleur, soms zelfs tot op het punt van louter walging. De beelden tonen schijnbaar perfecte instellingen, symmetrisch samengesteld, in verzadigde kleurenschema's. Als we ernaar kijken, worden we getroffen door een gevoel van ongemak, er is iets mis. In onze gedachten flitsen flarden van ongemakkelijke gesprekken aan familietafels voorbij. Een tweede thema is de verheerlijking van Royalty, wat een extra dimensie van Fake Realism toevoegt. In deze beelden kunnen we een leven zien dat interessanter is dan het onze, althans dat zou de algemene overtuiging zijn. Hier doorbreekt de fotograaf de eerder genoemde symmetrie ten gunste van een ongewoon gezichtspunt, waardoor een griezelige sfeer ontstaat. Ondanks de verleiding van lekkernijen en zoetigheden, zou dit een tafel zijn waar je liever niet aan zou zitten. Sommige beelden zijn rechttoe rechtaan in de confrontatie met de aard van voorgekookte maaltijden. Het glanzende plastic waarin het eten vacuüm verpakt is, benadrukt het gevoel van walging: plastic is fantastic in deze perfecte wereld waarin we leven.